Νέα κατασκήνωση, νέα πρόσωπα, νέα δεδομένα για την
κατασκήνωση της ΠΕΑΝΔ που ολοκλήρωσε με επιτυχία τον κύκλο της για 28η
συνεχή χρονιά. Φέτος η παρέα της ΠΕΑΝΔ αποτελούμενη απο
75 παιδιά με Νεανικό
Διαβήτη, ηλικίας 6 έως 16 ετών, φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά στην κατασκήνωση
“
The
Ranch” στο Σοφικό Κορινθίας από
15 Ιουλίου έως 10 Αυγούστου. Η ομάδα μας έκανε αισθητή την παρουσία της από την
κοινότητα του Μιζούρι με παιχνίδια, αθλήματα,
συνθήματα, καλλιτεχνικές δημιουργίες, παρουσιάσεις χορευτικών και τελικά
βραβεύτηκε με
Oscar
καλύτερων ακροβατικών σε χορογραφία!!!
Παράλληλα στο εκπαιδευτικό πλαίσιο του προγράμματος, τα
παιδιά κατά τη διάρκεια της διαμονής τους παρακολούθησαν μαθήματα για θέματα
που άπτονται του διαβήτη και στο τέλος βραβεύτηκαν
οι κατασκηνωτές που διακρίθηκαν για τις γνώσεις τους, μετά από σχετικό
ερωτηματολόγιο που συμμετείχαν.
Οι εμπειρίες πολλές, οι φιλίες ακόμη περισσότερες και ο
σκοπός συμμετοχής στο πρόγραμμα κατασκήνωσης της ΠΕΑΝΔ φανερά πετυχημένος καθώς
αποτυπώθηκε μέσα από την ψυχολογική ανάταση, τη γνώση και την εκπαίδευση που
έλαβαν οι 75 συμμετέχοντες.
Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τους αξιότιμους ιατρούς και
συνεργάτες του συλλόγου κ. Νίκο Κεφαλά-παιδοδιαβητολόγο, κ. Ιωάννη Βασιλάκη-παιδοενδοκρινολόγο,
κ. Μελίνα Καριπίδου-διαιτολόγο, τις ψυχολόγους του εργαστηρίου συστημικής
εκπαίδευσης και θεραπείας " ΝΟΗΜΑ",
τη νοσηλεύτρια κ. Νίκολη Μητώση, τους
εκπροσώπους των εταιρειών
Abbott,
Medtronic και
Roche που ανέλαβαν την
πολύωρη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση και επιμόρφωση των νοσηλευτριών που
συμμετείχαν στο πρόγραμμα και την εταιρεία
ASCENSIA
που χρηματοδότησε οικονομικά και
προϊοντικά τη δράση.
Τέλος
ευχαριστούμε θερμά τις νοσηλεύτριες κ. Σταυρούλα
Σέγκλια, κ. Εύα Λίνο και κ. Ίνα Γκρέκου , οι οποίες παρακολούθησαν τη
διαδικασία των εκπαιδεύσεων και ανέλαβαν την 24ωρη ιατρική φροντίδα των παιδιών
κατά τη φετινή κατασκηνωτική περίοδο όπως επίσης την Πρόεδρο της ΠΕΑΝΔ κ. Σόφη
Μανέα, την Αντιπρόεδρο κ. Δήμητρα Αναστασοπούλου, τα μέλη του Διοικητικού
Συμβουλίου κ. Μελίνα Κανακάρη, κ. Αιμιλία Δραμεσιώτη και τον ομαδάρχη κ. Φώτη
Μάντζο που με την παρουσία τους φρόντισαν για την εύρυθμη διεξαγωγή του
προγράμματος.
Και επειδή τα παιδιά τα ξέρουν όλα και λένε πάντα την
αλήθεια, φέτος ανέλαβαν αυτά να περιγράψουν πώς πέρασαν και τι σημαίνει για αυτά η κατασκήνωση της ΠΕΑΝΔ:
Φέτος ήρθα για πρώτη φορά στην κατασκήνωση της ΠΕΑΝΔ. Έχω 10
μήνες διαβήτη και ήρθα εδώ για να μάθω πράγματα για το διαβήτη μου και για να
κάνω καινούριους φίλους σαν εμένα. Από τις πρώτες μέρες ενσωματώθηκα στην παρέα
και ένοιωσα οικειότητα λές και τους ήξερα χρόνια. Η συγκεκριμένη κατασκήνωση ηταν
γνώριμη για μένα γιατί είχα ξαναέρθει παλιά, πριν το διαβήτη άλλες δύο χρονιές.
Αυτή τη φορά όμως ηταν ξεχωριστά γιατί υπήρχε ο διαβήτης και οι φόβοι μου καθώς
και των γονιών μου ηταν σαφώς περισσότεροι!! Τελικά αποδείχτηκαν όλα εύκολα μέσα από την ομάδα που ήμουν με όμοια παιδιά,
που καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο και το πρόγραμμα ηταν προσαρμοσμένο στις
ανάγκες μας. Το πρωί, αφού τρώγαμε πρωινό, ξεκινούσαν οι δραστηριότητες όπως και
μετά το μεσημεριανό σιωπητήριο. Κάναμε πισίνα, αθλήματα, ιππασία κλπ… Τα βράδια
είχαμε θεματικές που συμμετείχαμε σαν ομάδα και άλλοτε πάρτι. Παρ’ όλο που
κάποια παιδιά ηταν μεγαλύτερά μου πέρασα υπέροχα και έμαθα πράγματα που δεν
ήξερα πριν έρθω. Χαίρομαι πολύ που έκανα αυτήν την επιλογή και σίγουρα θέλω να
έρχομαι κάθε χρόνο από εδώ και πέρα.
Μελίνα
Α. - 12 ετών
Λοιπόν φίλε/φίλη μου, η κατασκήνωση είναι ένα μέρος
ανεξαρτησίας, ένας τόπος διασκέδασης ανεξαρτήτως ηλικίας! Μικροί και μεγάλοι
επισκέπτονται τον τόπο αυτό και κοινωνικοποιούνται, παίζουν, μαθαίνουν, αλλά
και γνωρίζουν νέους χώρους. Στην αρχή είναι λογικό να φοβηθείς, να τρομάξεις
και να πανικοβληθείς… Μπορεί απλώς να σου λείψουν οι γονείς σου μα να ξέρεις
πως πρέπει να φερθείς γενναία και να το ξεπεράσεις. Υπάρχουν πολλές,
διαφορετικές δραστηριότητες. Μπορεί να μην ταιριάζεις σε μερικές ή να μη σου
αρέσουν πολλές μα να προσπαθείς και να θυμάσαι! Δεν είσαι μόνος/μόνη! Ξυπνάμε
κατά τις 9:00π.μ., πλένουμε δόντια, στρώνουμε το κρεβάτι μας, ντυνόμαστε για να
πάρουμε το πρωινό μας και μετά πάμε σε δραστηριότητες. Το μεσημέρι τρώμε, πάμε
για μεσημεριανό υπνάκο και έπειτα ξαναπάμε σε δραστηριότητες. Το βράδυ είναι το
αγαπημένο μου αφού είναι είτε πάρτυ είτε κάποια γιορτή. Αχ ναι, ξέχασα να σας
πω ότι οι πιο πολλές κατασκηνώσεις έχουν κοινότητες ανά ηλικία, οι οποίες έχουν
και συνθήματα. Εγώ είμαι στην κοινότητα Μιζούρι με την ΠΕΑΝΔ και το σύνθημά μας
είναι:
«Στο Σοφικό ανεβήκαμε και στο
Μιζούρι μπήκαμε να το τρελάνουμε κι αυτό, να δούμε τι θα γίνει! Με κέφι γέλιο και χαρά ξυπνάμε πάντα απ’ τις
7, στο πάρτυ ξεφαντώνουμε και στην πισίνα λιώνουμε! Μιζούρι!». Λατρεύω την
κατασκήνωση της ΠΕΑΝΔ και τους φίλους που έχω κερδίσει αυτά τα χρόνια.
Αριάδνη
Ι. – 11 ετών
Μέσα στη χρονιά όλοι οι άνθρωποι δουλεύουν. Η δουλειά για τα
παιδιά είναι το σχολείο και οι διακοπές… Η κατασκήνωση! Φέτος είναι η 4η
φορά που πηγαίνω κατασκήνωση! Η κατασκήνωση έχει προγράμματα δραστηριοτήτων
όπως γυμναστική, χορός, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, τέννις, πινγκ-πονγκ,
ποδηλασία,
rollers, ιππασία,
πισίνα, καλλιτεχνικά… Όσο για το φαγητό υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα με
πολλές υγιεινές επιλογές και κάποιες λιχουδιές που τις τρώμε με ασφάλεια! Κάθε
πρωί η υπαρχηγός μας ξυπνάει με τραγούδια από τα μεγάφωνα. Μένουμε σε ένα ωραίο
σπιτάκι με άλλα παιδιά της ηλικίας μας, έναν ομαδάρχη και έναν νοσηλευτή, που
μας προσέχουν συνέχεια για να είναι ο διαβήτης ρυθμισμένος. Η κατασκήνωση είναι
μια τέλεια εμπειρία αλλά χωρίς τους γονείς σου! Θα ήθελα να πηγαίνω κάθε χρόνο!
Νεφέλη
Γκ. – 10 ετών
Εδώ και 4 χρόνια πηγαίνω κατασκήνωση μαζί με την ΠΕΑΝΔ και δεν το αλλάζω με τίποτα. Παρά το γεγονός ότι μου
λείπουν τις πρώτες μέρες οι γονείς μου, ξέρω ότι στο τέλος θα θέλω να μείνω όσο
περισσότερο γίνεται γιατί είναι μια υπέροχη εμπειρία που δεν θές να τελειώσει.
Είμαι με τους φίλους μου που έχουν και αυτοί διαβήτη, κάνουμε καθημερινά
δραστηριότητες, τρώμε τα πάντα και δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα, που στο
σπίτι μας δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε. Οι κυρίες, μας προσέχουν συνέχεια, μας ξυπνούν
το βράδυ για να μετρήσουν το σάκχαρό μας, μας μαθαίνουν τα ισοδύναμα και μας
βοηθούν σε ότι δεν ξέρουμε ή φοβόμαστε. Είμαι χαρούμενη γιατί έμαθα να αλλάζω
καθετήρα μόνη μου, να κάνω πλήρωση και να χειρίζομαι τα
Bolus. Δεν το αλλάζω με τίποτα και σε
όποιο καινούργιο παιδί γνωρίζω θέλω να του πώ
«Μη φοβάσαι, πάρε την απόφαση και θα δείς ότι μετά θα κολλήσεις». Ελπίζω
του χρόνου να μπορούν οι γονείς μου να με ξαναστείλουν!
Άννα
Μ. – 9 ετών